Do 06/02/2019
Maandagavond zijn we veilig geland in Kigali. Ik verblijf sindsdien met vier medestudenten in de Mamba hostel. De voorbije twee dagen hebben we workshops bijgewoond voor docenten biologie en fysica aan verscheidene lokale hogescholen. Zij onderwijzen de toekomstige leerkrachten van Rwanda. De workshops worden georganiseerd door VVOB (Dit is ook de organisatie waarmee ik hier op stage ben gekomen). De workshops draaien rond 5'E's (o.a. het gebruik van verschillende soorten vragen in een STEM-les). Hierbij hebben ze enkele micro-teachings gegeven en elkaar hierbij feedback gegeven. We hebben deze workshops voornamelijk geobserveerd maar vandaag hebben we zelf ook een micro-teaching gegeven. In september zullen de docenten nog workshops krijgen. Morgen vertrekken we naar onze scholen waar we zullen lesgeven. Ik en Roel gaan naar Rwamagana. Deze stad ligt ten oosten van Kigali en is ongeveer een uurtje rijden. De andere twee studenten zullen in een andere stad (ten westen van Kigali) lesgeven. Ik kijk er naar uit.
Van Kigali zelf heb ik nog niet zoveel kunnen zien maar de straten liggen hier zeer proper. Er is nergens afval te zien. Dit zou komen omdat de gevangen de straten hier moeten kuisen. Bovendien is het verboden om op het gras te wandelen.
Ma 11/02/2019
We zijn nu sinds al enkele dagen in Kigali. Vrijdag zijn we naar onze stageschool geweest: Group scholaire protestante de Rwamagana. We hebben onze mentoren, de directrice en schoolmentor ontmoet. Daarna kregen we een rondleiding op de school: het labo, bibliotheek, de leraarskamer, de klasindeling van het middelbaar, ICT-lokaal. De school telt ook een lagere school. Daarnaast zijn ze nog een kleuterklas aan het bijbouwen. Het is dus een zeer grote school. In elke klas zitten er ongeveer 60 leerlingen. Vandaag zijn we voor de eerste keer gaan observeren. Het niveau van de vakinhoud ligt zeer hoog, zo leerden ze vandaag over de indeling van de invertebrata ( Arthropoda: arachnida, diplopoda, insecta, crustaceae...) en dit in het tweede middelbaar. Veel meer dan een krijtbord staat er niet in de lokalen. Bovendien hebben de leerlingen geen handboeken dus moeten de leerkrachten vaak belangrijke zaken noteren die de leerlingen dan in een schriftje overschrijven. Maar in het labolokaal staat er wel zeer veel labomateriaal zoals maatbekers, 1 binoculaire microscoop en vele kleinere... maar we zijn er niet zeker van of dit wel vaak gebruikt wordt. Een lesuur duurt hier 40 minuten maar de school begint wel om 7u20 en is gedaan om 16u20. In de voormiddagpauze komt er steeds iemand van buitenaf met brood en Afrikaanse thee voor maar 20 cent. (wisselkoers: 1 euro = 1000 Rwandese Frank). De leerkrachten zijn zeer vriendelijk en steeds bereid om u te helpen. We krijgen veel aandacht van de kleine kindjes die ons willen aanraken en met ons willen praten. Dit weekend zijn we de stad Rwamagana gaan verkennen. Heel veel valt er niet te beleven maar het is wel echt schoon. Af en toe een cafeetje en restaurantje. De markt is wel indrukwekkender, het gaat er druk aan toe en je kan er eigenlijk alles kopen wat je nodig hebt. Meestal verplaatsen we ons met een brommertje. Je doet iemand stoppen, onderhandelt over de prijs en dan kan je meerijden. Dit gaat ook met de fietsers, die achterop een kussentje hebben. De rest van de week zal ik nog de lessen observeren en de week erna pas beginnen met lesgeven.
We zijn nu sinds al enkele dagen in Kigali. Vrijdag zijn we naar onze stageschool geweest: Group scholaire protestante de Rwamagana. We hebben onze mentoren, de directrice en schoolmentor ontmoet. Daarna kregen we een rondleiding op de school: het labo, bibliotheek, de leraarskamer, de klasindeling van het middelbaar, ICT-lokaal. De school telt ook een lagere school. Daarnaast zijn ze nog een kleuterklas aan het bijbouwen. Het is dus een zeer grote school. In elke klas zitten er ongeveer 60 leerlingen. Vandaag zijn we voor de eerste keer gaan observeren. Het niveau van de vakinhoud ligt zeer hoog, zo leerden ze vandaag over de indeling van de invertebrata ( Arthropoda: arachnida, diplopoda, insecta, crustaceae...) en dit in het tweede middelbaar. Veel meer dan een krijtbord staat er niet in de lokalen. Bovendien hebben de leerlingen geen handboeken dus moeten de leerkrachten vaak belangrijke zaken noteren die de leerlingen dan in een schriftje overschrijven. Maar in het labolokaal staat er wel zeer veel labomateriaal zoals maatbekers, 1 binoculaire microscoop en vele kleinere... maar we zijn er niet zeker van of dit wel vaak gebruikt wordt. Een lesuur duurt hier 40 minuten maar de school begint wel om 7u20 en is gedaan om 16u20. In de voormiddagpauze komt er steeds iemand van buitenaf met brood en Afrikaanse thee voor maar 20 cent. (wisselkoers: 1 euro = 1000 Rwandese Frank). De leerkrachten zijn zeer vriendelijk en steeds bereid om u te helpen. We krijgen veel aandacht van de kleine kindjes die ons willen aanraken en met ons willen praten. Dit weekend zijn we de stad Rwamagana gaan verkennen. Heel veel valt er niet te beleven maar het is wel echt schoon. Af en toe een cafeetje en restaurantje. De markt is wel indrukwekkender, het gaat er druk aan toe en je kan er eigenlijk alles kopen wat je nodig hebt. Meestal verplaatsen we ons met een brommertje. Je doet iemand stoppen, onderhandelt over de prijs en dan kan je meerijden. Dit gaat ook met de fietsers, die achterop een kussentje hebben. De rest van de week zal ik nog de lessen observeren en de week erna pas beginnen met lesgeven.
Vr 22/02/2019
Mijn eerste week lesgeven zit erop. Per week geef ik 16u biologie lessen in senior 1 en senior 2 (1e en 2e middelbaar). De klassen zijn wel groot maar vallen wel goed onder controle te houden. Het enige probleem is het Engels. De leerlingen verstaan mij soms niet goed , vooral in senior 1 kunnen ze zichzelf ook moeilijk uitdrukken in het Engels. Mijn mentor vertaalt soms wel wat ik verteld heb van het Engels naar het Kinyarwanda wat wel helpt. Een van mijn leerkrachten gaf mij feedback dat ik het krijt van het bord niet met de mouw van mijn labojas mag afvegen. Soms vegen de leerlingen het bord met een stuk papier af omdat er geen bordenwissers zijn. Vorig weekend zijn we naar Kigali geweest om op het kantoor van VVOB om aan onze lesvoorbereidingen, afstudeeronderzoek... te werken. Het is ongeveer een uurtje op de bus zitten tussen Rwamagana en Kigali. Het openbaar vervoer zit hier wel goed in elkaar. Er zijn meerdere private busmaatschappijen en je koopt je plaats op de bus zodat je zeker een zitplaats hebt. Daarnaast heb ik deze woensdag ook een 'science club' begeleid. Dit is een uurtje waar ik eigenlijk zelf kan kiezen wat ik met de leerlingen doe i.v.m. biologie. De leider van de klas & club heeft mij een brief geschreven met enkele verwachtingen/wensen ze hebben omtrent de club. Het zijn leerlingen uit senior 5 MCB ( math, chemistry & biology). De eerste keer was eigenlijk gewoon een discussiesessie zodat ik zelf ook kon achterhalen wat ze al wisten, niet wisten etc. Deze week zijn we ook met een oudere leerkracht iets gaan drinken. Hij bestelde naast zijn drankje ook nog eten waar hij achteraf vanuit ging dat wij zouden betalen. Hij blijft ook dingen voorstellen aan ons waarvoor we hem zouden kunnen betalen (bv. Kinyarwanda les geven, onze labojas wassen...), wat niet zo aangenaam is. Maar gisteren hebben we met een iets jongere leerkracht afgesproken en dat was wel veel aangenamer. Daarnaast is ook het regenseizoen begonnen deze week. Als het heftig regent dan geven de leerkrachten geen les omdat de regen teveel lawaai maakt op de platen van het dak van de klassen en dan kan niemand je nog horen.
Mijn eerste week lesgeven zit erop. Per week geef ik 16u biologie lessen in senior 1 en senior 2 (1e en 2e middelbaar). De klassen zijn wel groot maar vallen wel goed onder controle te houden. Het enige probleem is het Engels. De leerlingen verstaan mij soms niet goed , vooral in senior 1 kunnen ze zichzelf ook moeilijk uitdrukken in het Engels. Mijn mentor vertaalt soms wel wat ik verteld heb van het Engels naar het Kinyarwanda wat wel helpt. Een van mijn leerkrachten gaf mij feedback dat ik het krijt van het bord niet met de mouw van mijn labojas mag afvegen. Soms vegen de leerlingen het bord met een stuk papier af omdat er geen bordenwissers zijn. Vorig weekend zijn we naar Kigali geweest om op het kantoor van VVOB om aan onze lesvoorbereidingen, afstudeeronderzoek... te werken. Het is ongeveer een uurtje op de bus zitten tussen Rwamagana en Kigali. Het openbaar vervoer zit hier wel goed in elkaar. Er zijn meerdere private busmaatschappijen en je koopt je plaats op de bus zodat je zeker een zitplaats hebt. Daarnaast heb ik deze woensdag ook een 'science club' begeleid. Dit is een uurtje waar ik eigenlijk zelf kan kiezen wat ik met de leerlingen doe i.v.m. biologie. De leider van de klas & club heeft mij een brief geschreven met enkele verwachtingen/wensen ze hebben omtrent de club. Het zijn leerlingen uit senior 5 MCB ( math, chemistry & biology). De eerste keer was eigenlijk gewoon een discussiesessie zodat ik zelf ook kon achterhalen wat ze al wisten, niet wisten etc. Deze week zijn we ook met een oudere leerkracht iets gaan drinken. Hij bestelde naast zijn drankje ook nog eten waar hij achteraf vanuit ging dat wij zouden betalen. Hij blijft ook dingen voorstellen aan ons waarvoor we hem zouden kunnen betalen (bv. Kinyarwanda les geven, onze labojas wassen...), wat niet zo aangenaam is. Maar gisteren hebben we met een iets jongere leerkracht afgesproken en dat was wel veel aangenamer. Daarnaast is ook het regenseizoen begonnen deze week. Als het heftig regent dan geven de leerkrachten geen les omdat de regen teveel lawaai maakt op de platen van het dak van de klassen en dan kan niemand je nog horen.
Woe 06/03/2019
Ik ben hier nu al meer dan een maand in Rwanda maar zo voelt het helemaal niet aan. De tijd gaat immers zeer snel voorbij. Vorig weekend hebben we een uitstap gemaakt naar het Kivu-meer in de stad Kibuye. Het is de hoofdstad van de Westerse provincie en ongeveer 4u rijden met een bus van Kigali. We verbleven in een toffe hostel en hebben daar een lokale gids leren kennen die ons de volgende dag meegenomen heeft op zijn boot. We zijn naar verschillende eilandjes in het meer gevaren : Napoleon island (het heeft de vorm van de hoed van Napoleon), Monkey island en swimming island. Als we aan het swimming island aankwamen zijn we uit de boot gesprongen en naar het eiland gezwommen. Het water was redelijk frisjes en het weer was ook niet geweldig want op het einde was het aan het regenen en werd ik bovendien ook nog zeeziek. Maar het was toch een zeer geslaagde uitstap. De natuur is daar echt heel prachtig. Zo hebben we op Monkey Island 'blue ball monkeys' gezien. Ze zijn van oorsprong van Rwanda maar leven niet natuurlijk op dat eiland. Maar iemand heeft daar 2 apen geplaatst. Onze gids riep op de apen en toen kwam het mannetje af die duidelijk zeer gewend is aan mensen. Maar op zich wel tof om hem te zien. Op 'Napoleon island' kan je normaal Congo zien maar toen wij er waren was het bewolkt dus was er enkel een vaag uitzicht. De dag erop hebben we nog enkele wandelingen gemaakt en om 13u30 onze terugkeer naar Rwamagana gemaakt met een tussenstop in Kigali. We zijn lang onderweg geweest en er was ontzettend veel volk aan het wachten op een in Kigali waardoor ze nog extra bussen moesten inleggen en we om 23u00 in Rwamagana aankwamen. Maandagochtend had ik het dus vrij moeilijk om op te staan. Deze week is het mijn derde week lesgeven en ik heb wel mijn draai gevonden en ben toch wel een band aan het krijgen met enkele leerkrachten. Gisteren zijn we met een van de fysicaleerkrachten op café een voetbalmatch gekeken: Ajax- Real Madrid. Voetbal is hier een zeer populaire sport naast wielrennen. Vorige week was het de 'Tour of Rwanda' wat een week heeft geduurd. We zijn toen naar de start van de tour gaan kijken in Kigali. Er waren ongeveer 30 renners en heel wat volgwagens, brommers... net zoals we in België hebben.
Ik ben hier nu al meer dan een maand in Rwanda maar zo voelt het helemaal niet aan. De tijd gaat immers zeer snel voorbij. Vorig weekend hebben we een uitstap gemaakt naar het Kivu-meer in de stad Kibuye. Het is de hoofdstad van de Westerse provincie en ongeveer 4u rijden met een bus van Kigali. We verbleven in een toffe hostel en hebben daar een lokale gids leren kennen die ons de volgende dag meegenomen heeft op zijn boot. We zijn naar verschillende eilandjes in het meer gevaren : Napoleon island (het heeft de vorm van de hoed van Napoleon), Monkey island en swimming island. Als we aan het swimming island aankwamen zijn we uit de boot gesprongen en naar het eiland gezwommen. Het water was redelijk frisjes en het weer was ook niet geweldig want op het einde was het aan het regenen en werd ik bovendien ook nog zeeziek. Maar het was toch een zeer geslaagde uitstap. De natuur is daar echt heel prachtig. Zo hebben we op Monkey Island 'blue ball monkeys' gezien. Ze zijn van oorsprong van Rwanda maar leven niet natuurlijk op dat eiland. Maar iemand heeft daar 2 apen geplaatst. Onze gids riep op de apen en toen kwam het mannetje af die duidelijk zeer gewend is aan mensen. Maar op zich wel tof om hem te zien. Op 'Napoleon island' kan je normaal Congo zien maar toen wij er waren was het bewolkt dus was er enkel een vaag uitzicht. De dag erop hebben we nog enkele wandelingen gemaakt en om 13u30 onze terugkeer naar Rwamagana gemaakt met een tussenstop in Kigali. We zijn lang onderweg geweest en er was ontzettend veel volk aan het wachten op een in Kigali waardoor ze nog extra bussen moesten inleggen en we om 23u00 in Rwamagana aankwamen. Maandagochtend had ik het dus vrij moeilijk om op te staan. Deze week is het mijn derde week lesgeven en ik heb wel mijn draai gevonden en ben toch wel een band aan het krijgen met enkele leerkrachten. Gisteren zijn we met een van de fysicaleerkrachten op café een voetbalmatch gekeken: Ajax- Real Madrid. Voetbal is hier een zeer populaire sport naast wielrennen. Vorige week was het de 'Tour of Rwanda' wat een week heeft geduurd. We zijn toen naar de start van de tour gaan kijken in Kigali. Er waren ongeveer 30 renners en heel wat volgwagens, brommers... net zoals we in België hebben.
Do: 15/03/2019
Ik heb net mijn vierde lesweek achter de rug. Nu ben ik mij echt aan het amuseren tijdens het lesgeven, iets wat ik maar zelden in België meemaak. Met de leerkrachten klikt het zeer goed en ook met de leerlingen heb ik een goede band gekweekt. In één klas S1B ging het de hele stageperiode wat moeizamer, ze babbelden ontzettend veel tijdens de les en ik kreeg ze maar moeilijk stil en moest veel opmerkingen geven, leerlingen buiten zetten... Dus ik moest iets anders bedenken. Na een van mijn lessen ben ik eens 5 minuten langer gebleven en hen enkele gewone vragen gesteld: welke sport ze beoefenen, wat ze graag doen in hun vrije tijd... de leerlingen waren al snel enthousiast en begonnen me heel wat vragen over België te stellen. Ze hebben mij toen ook enkele woordjes Kinyarwanda geleerd. Toen ik vandaag in de klas kwam hadden de leerlingen op het bord geschreven: we love biology. Ze waren ook veel rustiger en als er toch enkele leerlingen aan het praten waren dan wezen hun medestudenten erop dat ze stil moesten zijn. Dus mijn aanpak heeft gewerkt en ze leerden mij zelf spontaan enkele woorden in Kinyarwanda. Daarnaast heb ik ook met enkele leerlingen van senior 6 (6e middelbaar) kennis gemaakt. Dinsdagnamiddag had ik gedaan met lesgeven en op mijn weg naar huis zag ik veel leerlingen van de school wandelen en blijkbaar waren ze op weg naar de kerk waar ze elke dinsdagnamiddag een dienst hebben van ca. 40 min. Enkele leerlingen hadden mij gevraagd om mee te gaan en dat heb ik dus gedaan. In het begin zongen ze enkele liederen wat wel tof was om te zien. Daarna was er een Bijbelleerkracht die hen les gaf over de Bijbel. Veel heb ik daar niet van verstaan ondanks de vertaalpogingen van enkele leerlingen. Daarnaast was het ook een speciale week voor de 'scienceclub'. Ik had aan mijn mentor gevraagd om mij te helpen om aan een hart van een koe, varken... te geraken om een dissectie te kunnen uitvoeren. Een van de leerkrachten had mij er toen op gewezen dat een varkenshart geen goed idee is aangezien er leerlingen op school zijn die wegens hun geloof (protestant, moslim...) geen varken mogen aanraken. Daarom hebben we gekozen voor 2 geitenharten en 1 varkenshart. Op voorhand hebben mijn mentor en ik een van de geitenharten eens gedissecteerd om goed voorbereid te zijn voor het echte werk. Veel leerkrachten zijn komen kijken omdat zij op de universiteit nooit de kans toe gekregen hebben (uiteindelijk waren we met 6 wetenschapsleerkrachten tijdens 'scienceclub'). Het jammere was wel dat het koeienhart in het slachthuis reeds was opengesneden. Maar toch was het een succes en de leerlingen waren zeer tevreden. Een van de leiders (leerling) van de 'scienceclub' is mij achteraf nog komen bedanken. De dag erop had ik mijn twee biologieleerkrachten (John Bosco en Jean Damascene) en nog een Engelse leerkracht (Deos) uitgenodigd om bij ons te komen eten. Jean had ook zijn zoontje meegenomen: Bertrand maar hij was zeer verlegen. Het was een zeer gezellige avond. Zo mogen er nog vele volgen.
Volgende week moet ik maar t.e.m. woensdag lesgeven want donderdag beginnen de examens. En daarna is er een week voor verbeterwerk en het opstellen van de rapporten. Het positieve hieraan is wel dat je snel leert verbeteren aangezien de klassen hier uit ca. 60-70 leerlingen kunnen bestaan.
Ik heb net mijn vierde lesweek achter de rug. Nu ben ik mij echt aan het amuseren tijdens het lesgeven, iets wat ik maar zelden in België meemaak. Met de leerkrachten klikt het zeer goed en ook met de leerlingen heb ik een goede band gekweekt. In één klas S1B ging het de hele stageperiode wat moeizamer, ze babbelden ontzettend veel tijdens de les en ik kreeg ze maar moeilijk stil en moest veel opmerkingen geven, leerlingen buiten zetten... Dus ik moest iets anders bedenken. Na een van mijn lessen ben ik eens 5 minuten langer gebleven en hen enkele gewone vragen gesteld: welke sport ze beoefenen, wat ze graag doen in hun vrije tijd... de leerlingen waren al snel enthousiast en begonnen me heel wat vragen over België te stellen. Ze hebben mij toen ook enkele woordjes Kinyarwanda geleerd. Toen ik vandaag in de klas kwam hadden de leerlingen op het bord geschreven: we love biology. Ze waren ook veel rustiger en als er toch enkele leerlingen aan het praten waren dan wezen hun medestudenten erop dat ze stil moesten zijn. Dus mijn aanpak heeft gewerkt en ze leerden mij zelf spontaan enkele woorden in Kinyarwanda. Daarnaast heb ik ook met enkele leerlingen van senior 6 (6e middelbaar) kennis gemaakt. Dinsdagnamiddag had ik gedaan met lesgeven en op mijn weg naar huis zag ik veel leerlingen van de school wandelen en blijkbaar waren ze op weg naar de kerk waar ze elke dinsdagnamiddag een dienst hebben van ca. 40 min. Enkele leerlingen hadden mij gevraagd om mee te gaan en dat heb ik dus gedaan. In het begin zongen ze enkele liederen wat wel tof was om te zien. Daarna was er een Bijbelleerkracht die hen les gaf over de Bijbel. Veel heb ik daar niet van verstaan ondanks de vertaalpogingen van enkele leerlingen. Daarnaast was het ook een speciale week voor de 'scienceclub'. Ik had aan mijn mentor gevraagd om mij te helpen om aan een hart van een koe, varken... te geraken om een dissectie te kunnen uitvoeren. Een van de leerkrachten had mij er toen op gewezen dat een varkenshart geen goed idee is aangezien er leerlingen op school zijn die wegens hun geloof (protestant, moslim...) geen varken mogen aanraken. Daarom hebben we gekozen voor 2 geitenharten en 1 varkenshart. Op voorhand hebben mijn mentor en ik een van de geitenharten eens gedissecteerd om goed voorbereid te zijn voor het echte werk. Veel leerkrachten zijn komen kijken omdat zij op de universiteit nooit de kans toe gekregen hebben (uiteindelijk waren we met 6 wetenschapsleerkrachten tijdens 'scienceclub'). Het jammere was wel dat het koeienhart in het slachthuis reeds was opengesneden. Maar toch was het een succes en de leerlingen waren zeer tevreden. Een van de leiders (leerling) van de 'scienceclub' is mij achteraf nog komen bedanken. De dag erop had ik mijn twee biologieleerkrachten (John Bosco en Jean Damascene) en nog een Engelse leerkracht (Deos) uitgenodigd om bij ons te komen eten. Jean had ook zijn zoontje meegenomen: Bertrand maar hij was zeer verlegen. Het was een zeer gezellige avond. Zo mogen er nog vele volgen.
Volgende week moet ik maar t.e.m. woensdag lesgeven want donderdag beginnen de examens. En daarna is er een week voor verbeterwerk en het opstellen van de rapporten. Het positieve hieraan is wel dat je snel leert verbeteren aangezien de klassen hier uit ca. 60-70 leerlingen kunnen bestaan.
Di 02/04/2019
Het is twee weken geleden dat ik nog iets heb kunnen schrijven dus heb ik redelijk wat te vertellen. De week van 28 maart was de laatste lesweek voor de studenten. Er werd dan vooral gefocust op herhaling geven van de leerstof om hen klaar te stomen voor de examens. Deze waren dus vorige week. In senior 1 heb ik het examen zelf opgemaakt en in senior 2 heb ik dit samen met mijn mentor gedaan. De examens zelf zijn niet zo lang. Mijn examen van senior 1 telde 20 vragen wat ze hier al veel vonden. De leerlingen zijn het niet gewoon en er is ook veel meer verbeterwerk dan bv. in België. Een hele week heb ik dus gesuperviseerd en ervoor gezorgd dat de leerlingen niet spiekten, wat echt een grote uitdaging was. Ook al worden de leerlingen door elkaar geplaatst zodat iemand van senior 1 niet naast iemand van senior 1 zit... , toch kunnen ze nog steeds achter elkaar zitten. Ook helpen de oudere leerlingen vaak de jongere, maken ze spiekbriefjes... Gelukkig stond ik samen met mijn mentor in 1 klas om samen te kunnen superviseren. Hij nam het heel serieus en samen zorgden we ervoor dat er zo weinig mogelijk gespiekt werd maar ervoor zorgen dat er niemand spiekt is haast onmogelijk. Elke dag zouden de examens om 8u30 beginnen, maar dit is nooit gelukt. Af en toe was er een probleem met de printer waardoor het begin soms met twee uur uitgesteld moest worden. Maar de leerlingen hebben daar eigenlijk geen probleem van gemaakt. De donderdag was het 's ochtends aan het regenen en toen ik om 8u 's ochtends op school kwam was de leraarskamer nog op slot en waren er misschien 5 leerlingen. Iedereen wacht hier altijd tot de regenbui gedaan is/ bijna gedaan is om zich te verplaatsen. Na twee uur kwamen de meeste leerlingen/leerkrachten toe. En het enige wat ik aan heb overgehouden was een snotneus dus ik snap goed dat ze zich niet door de regen verplaatsen. Na het maken van het eerste examen krijgen de leerlingen vrij tijdens de middag en daarna krijgen ze een tweede examen. Na de examens was ik met een leerling van senior 6 aan het praten en toen was ik wel wat verschoten van wat hij zei. Het is namelijk uitzonderlijk voor de leerlingen om op alle examens te slagen. Dit kan niet echt motiverend zijn denk ik dan. Toen de examens vrijdagnamiddag gedaan waren, was er een volleybalwedstrijd tussen de leerlingen en leerkrachten. Ik heb toen meegedaan maar het team van de leerkrachten was niet goed in vergelijking met dat van de leerlingen. We zijn dus zwaar verloren ook al namen veel leerkrachten het zeer serieus. Het was heel plezant want vele leerlingen bleven kijken en supporteren. Dit weekend heb ik veel tijd besteed aan het verbeteren van examens. (4 klassen van S1 met ca. 40 à 50 leerlingen per klas en 3 klassen van S2 met ca. 60 leerlingen per klas). De resultaten van de examens zijn wat te vergelijken met die van gewone testen wat jammer genoeg betekent dat de meeste gebuisd zijn. Dit komt niet omdat ze niet slim genoeg zijn maar hun Engels is gewoon niet goed genoeg (om zelfs de vragen te verstaan). Waardoor de leerlingen die het beste in Engels zijn ook de beste punten hebben.
Zondag was ik uitgenodigd door onze guide van Akagere park om mee te gaan naar een trouw van zijn vrienden. Dit was in de Eastern province waardoor we eerst 4u op de bus moesten zitten. Hierdoor hebben we eerste ceremonie niet gezien. Waar de familie van de man koeien aan de familie van de vrouw geven uit teken van respect. De tweede ceremonie (van het geloof) heb ik wel kunnen meemaken. Het koppel behoort tot een Anglicaanse kerk dus het was een protestants huwelijk. Daarna was de receptie waarbij er traditionele dansers aanwezig waren en de gasten (inclusief mezelf) cadeaus aan het koppel gaf. We hebben samen gelegd voor een kader met een positieve boodschap dat ze in hun huis kunnen ophangen.
Het is twee weken geleden dat ik nog iets heb kunnen schrijven dus heb ik redelijk wat te vertellen. De week van 28 maart was de laatste lesweek voor de studenten. Er werd dan vooral gefocust op herhaling geven van de leerstof om hen klaar te stomen voor de examens. Deze waren dus vorige week. In senior 1 heb ik het examen zelf opgemaakt en in senior 2 heb ik dit samen met mijn mentor gedaan. De examens zelf zijn niet zo lang. Mijn examen van senior 1 telde 20 vragen wat ze hier al veel vonden. De leerlingen zijn het niet gewoon en er is ook veel meer verbeterwerk dan bv. in België. Een hele week heb ik dus gesuperviseerd en ervoor gezorgd dat de leerlingen niet spiekten, wat echt een grote uitdaging was. Ook al worden de leerlingen door elkaar geplaatst zodat iemand van senior 1 niet naast iemand van senior 1 zit... , toch kunnen ze nog steeds achter elkaar zitten. Ook helpen de oudere leerlingen vaak de jongere, maken ze spiekbriefjes... Gelukkig stond ik samen met mijn mentor in 1 klas om samen te kunnen superviseren. Hij nam het heel serieus en samen zorgden we ervoor dat er zo weinig mogelijk gespiekt werd maar ervoor zorgen dat er niemand spiekt is haast onmogelijk. Elke dag zouden de examens om 8u30 beginnen, maar dit is nooit gelukt. Af en toe was er een probleem met de printer waardoor het begin soms met twee uur uitgesteld moest worden. Maar de leerlingen hebben daar eigenlijk geen probleem van gemaakt. De donderdag was het 's ochtends aan het regenen en toen ik om 8u 's ochtends op school kwam was de leraarskamer nog op slot en waren er misschien 5 leerlingen. Iedereen wacht hier altijd tot de regenbui gedaan is/ bijna gedaan is om zich te verplaatsen. Na twee uur kwamen de meeste leerlingen/leerkrachten toe. En het enige wat ik aan heb overgehouden was een snotneus dus ik snap goed dat ze zich niet door de regen verplaatsen. Na het maken van het eerste examen krijgen de leerlingen vrij tijdens de middag en daarna krijgen ze een tweede examen. Na de examens was ik met een leerling van senior 6 aan het praten en toen was ik wel wat verschoten van wat hij zei. Het is namelijk uitzonderlijk voor de leerlingen om op alle examens te slagen. Dit kan niet echt motiverend zijn denk ik dan. Toen de examens vrijdagnamiddag gedaan waren, was er een volleybalwedstrijd tussen de leerlingen en leerkrachten. Ik heb toen meegedaan maar het team van de leerkrachten was niet goed in vergelijking met dat van de leerlingen. We zijn dus zwaar verloren ook al namen veel leerkrachten het zeer serieus. Het was heel plezant want vele leerlingen bleven kijken en supporteren. Dit weekend heb ik veel tijd besteed aan het verbeteren van examens. (4 klassen van S1 met ca. 40 à 50 leerlingen per klas en 3 klassen van S2 met ca. 60 leerlingen per klas). De resultaten van de examens zijn wat te vergelijken met die van gewone testen wat jammer genoeg betekent dat de meeste gebuisd zijn. Dit komt niet omdat ze niet slim genoeg zijn maar hun Engels is gewoon niet goed genoeg (om zelfs de vragen te verstaan). Waardoor de leerlingen die het beste in Engels zijn ook de beste punten hebben.
Zondag was ik uitgenodigd door onze guide van Akagere park om mee te gaan naar een trouw van zijn vrienden. Dit was in de Eastern province waardoor we eerst 4u op de bus moesten zitten. Hierdoor hebben we eerste ceremonie niet gezien. Waar de familie van de man koeien aan de familie van de vrouw geven uit teken van respect. De tweede ceremonie (van het geloof) heb ik wel kunnen meemaken. Het koppel behoort tot een Anglicaanse kerk dus het was een protestants huwelijk. Daarna was de receptie waarbij er traditionele dansers aanwezig waren en de gasten (inclusief mezelf) cadeaus aan het koppel gaf. We hebben samen gelegd voor een kader met een positieve boodschap dat ze in hun huis kunnen ophangen.
ZO 14/04/2019
De eerste week van de paasvakantie is al achter de rug! Deze week heb ik vooral op het kantoor van VVOB gewerkt aan mijn afstudeeronderzoek en aan de projecten voor vvob zelf. Zo moeten we een 16 boxen samenstellen met materialen die leerkrachten in verschillende scholen kunnen gebruiken tijdens hun les. Zo hebben we al modellen van longen, plant- en diercellen gemaakt. Daarnaast hebben we ook bladeren gedroogd die we nog zullen lamineren (ho: verschillende soorten bladeren). Ook heb ik verschillende tekeningen gemaakt die zullen gekopieerd & gelamineerd worden. Om de week af te sluiten zijn we met ons vijf naar de noordelijke provincie getrokken om een vulkaan te beklimmen: Mount Bisoke. Deze vulkaan is inactief en heeft een 'crater lake' op de top. We hebben ongeveer 4u nodig gehad om helemaal boven te geraken. We hadden een gids bij ons om de weg te tonen wat wel echt nodig was. En er waren ook mannen van het leger (met geweer) mee om iedereen te beschermen tegen buffels...
Het laatste half uurtje was het hard beginnen regenen ( regenseizoen) en was het echt koud. Toen we boven kwamen was er zoveel mist dat we eigenlijk niets konden zien, zelf het meer amper. Toen zijn we eigenlijk snel terug beginnen afdalen (vooral door de koude). De afdaling was nog een uitdaging want door de hevige regen was het een en al modder geworden. Soms gaven de gidsen een handje om ons te helpen. Maar toch zijn we af en toe eens op ons kont beland.
De eerste week van de paasvakantie is al achter de rug! Deze week heb ik vooral op het kantoor van VVOB gewerkt aan mijn afstudeeronderzoek en aan de projecten voor vvob zelf. Zo moeten we een 16 boxen samenstellen met materialen die leerkrachten in verschillende scholen kunnen gebruiken tijdens hun les. Zo hebben we al modellen van longen, plant- en diercellen gemaakt. Daarnaast hebben we ook bladeren gedroogd die we nog zullen lamineren (ho: verschillende soorten bladeren). Ook heb ik verschillende tekeningen gemaakt die zullen gekopieerd & gelamineerd worden. Om de week af te sluiten zijn we met ons vijf naar de noordelijke provincie getrokken om een vulkaan te beklimmen: Mount Bisoke. Deze vulkaan is inactief en heeft een 'crater lake' op de top. We hebben ongeveer 4u nodig gehad om helemaal boven te geraken. We hadden een gids bij ons om de weg te tonen wat wel echt nodig was. En er waren ook mannen van het leger (met geweer) mee om iedereen te beschermen tegen buffels...
Het laatste half uurtje was het hard beginnen regenen ( regenseizoen) en was het echt koud. Toen we boven kwamen was er zoveel mist dat we eigenlijk niets konden zien, zelf het meer amper. Toen zijn we eigenlijk snel terug beginnen afdalen (vooral door de koude). De afdaling was nog een uitdaging want door de hevige regen was het een en al modder geworden. Soms gaven de gidsen een handje om ons te helpen. Maar toch zijn we af en toe eens op ons kont beland.
Za 20/04
Deze week heb ik eigenlijk niet zoveel speciaals meegemaakt. Tot donderdag heb ik op het kantoor van vvob gewerkt aan de materiaalboxen en mijn afstudeeronderzoek. Door heel veel miscommunicatie en verkeerde info omtrent de opdracht hebben we er veel meer tijd aan besteed dan nodig was aangezien we materiaal voor 16 boxen hebben gemaakt en men ons pas achteraf verteld heeft dat er maar 3 boxen gemaakt moesten worden. Ook hadden we een zeer beperkt budget dus als we op voorhand wisten dat we drie boxen moesten maken dan hadden we gewoon meer materiaal kunnen maken voor elke box. Nu zit er eigenlijk niet zoveel materiaal in elke box. Ik betwijfel ook sterk of deze wel zullen gebruikt worden door de leerkrachten.
Maar ik heb de week wel leuk kunnen afsluiten want Roel en ik zijn samen met een leerkracht naar lake Muhazi geweest. Hij is daar opgegroeid en heeft ons zijn broer voorgesteld. Het was vooral een rustige dag: zwemmen, bootje varen, eten, drinken...
Deze week heb ik eigenlijk niet zoveel speciaals meegemaakt. Tot donderdag heb ik op het kantoor van vvob gewerkt aan de materiaalboxen en mijn afstudeeronderzoek. Door heel veel miscommunicatie en verkeerde info omtrent de opdracht hebben we er veel meer tijd aan besteed dan nodig was aangezien we materiaal voor 16 boxen hebben gemaakt en men ons pas achteraf verteld heeft dat er maar 3 boxen gemaakt moesten worden. Ook hadden we een zeer beperkt budget dus als we op voorhand wisten dat we drie boxen moesten maken dan hadden we gewoon meer materiaal kunnen maken voor elke box. Nu zit er eigenlijk niet zoveel materiaal in elke box. Ik betwijfel ook sterk of deze wel zullen gebruikt worden door de leerkrachten.
Maar ik heb de week wel leuk kunnen afsluiten want Roel en ik zijn samen met een leerkracht naar lake Muhazi geweest. Hij is daar opgegroeid en heeft ons zijn broer voorgesteld. Het was vooral een rustige dag: zwemmen, bootje varen, eten, drinken...